vrijdag 20 februari 2015

Menselijke beweegoffers

Mooi, wanneer de Levieten in Numeri 8:15-22 worden ingewijd, worden ze door Aäron bewogen als beweegoffer. Ze worden geofferd aan God. De hele stam is erbij aanwezig. Dat moet natuurlijk wel, bij zo'n plechtig moment.
Ze hebben een lange dienstplicht, de Levieten: van hun vijfentwintigste tot hun vijftigste jaar hebben ze dienst bij het Tabernakel. Daarna mogen ze wel helpen, maar ze hebben geen verplichte dienst meer. Voor ons zou dit een derde van ons leven zijn, voor de Levieten is het zowat een mensenleven: rond je vijftigste ging je wel dood in die tijd.

In Numeri 9:1-14 herhaalt God nog eens de opdracht het Pascha te vieren. Er komen echter mannen naar Mozes toe, die zeggen: het is wel erg jammer, dat wij geen Pascha kunnen vieren, omdat wij nu onrein zijn. Waarom mag dat niet?
Deze vraag is te moeilijk voor hem, zegt Mozes, hij gaat navraag doen bij God. Die antwoordt, dat die mannen het 'gewone' Pascha niet kunnen vieren, omdat ze onrein zijn. Maar, omdat God wel begrijpt dat de mannen het vervelend vinden een heel jaar te moeten wachten, vóórdat ze weer Pascha kunnen vieren, komt hij met een compromis. Nee, de mannen mogen geen Pascha vieren als ze onrein zijn. Maar, dan mag het wel een maand later. Dan kunnen ze het Pascha vieren, met ongezuurde broden en bittere kruiden. Dat wil niet zeggen, dat iedereen maar dat tweede Pascha moet vieren. Nee, als het enigszins kan, moet het Pascha op de ingestelde tijd worden gevierd. En anders moeten de volksgenoten degenen, die dat niet hebben gedaan en het wel konden vieren, verstoten.
Een wraakzuchtige God, opnieuw.

Maar gelukkig is er ook die andere kant van God, de trouwe kant.
In Numeri 9:15-23 lees ik weer over de wolk- en vuurkolom. Die worden voor het eerst genoemd in Exodus. Daar is de wolkkolom er altijd overdag, en de vuurkolom is er altijd 's nachts. Ik herinnerde me iets en heb het nagekeken. En inderdaad, in de preek bij de uitvaart van mijn vader, begin 2014, zei de pastor over hem:
Zijn lange leven lang hield hij zich vast aan zijn God. Hij wist zich veilig, overdag vergezeld door een wolkkolom en 's nachts door een vuurzuil.
Mooi, woorden zo lang geleden geschreven, die voor mijn vader nog steeds golden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten