Vandaag heb ik het hele boek Esther doorgelezen.
Afgelopen voorjaar heb ik in een leesgroep over Esther gezeten bij ons in de Verrijzenisgemeenschap in Maarssenbroek. In vier bijeenkomsten bespraken we wat we gelezen hadden en wat dat voor gedachten bij ons teweeg bracht.
We kregen stukken te lezen. Vandaag las ik het hele verhaal.
Wat me vandaag opviel: dat het verhaal over zoveel jaren verspreid is. In de leesgroep had ik de indruk, dat het verhaal zich binnen een paar dagen afspeelde, met een lange voorgeschiedenis, dat wel. Want als de koning van Perzië zijn vrouw Vashti heeft verstoten, moeten er nieuwe meisjes worden aangevoerd, waaruit hij zich een koningin kan kiezen. En die meisjes komen niet zomaar bij hem terecht: nee, ze moeten eerst een schoonheidsbehandeling van twaalf maanden ondergaan.
Vandaag ontdekte ik, dat Esther al drie jaar koningin is, als haar neef Mordechai, die haar voogd was, in de problemen komt. En met hem alle Joden in Perzië. Want omdat Mordechai weigert te knielen voor Haman, een Pers van groot aanzien, wil Haman alle Joden in het Perzische rijk laten doden. De koning is het met hem eens. Hij weet niet, dat zijn eigen vrouw, Esther dus, zelf ook een Jodin is.
In het hele rijk wordt bekend gemaakt, in de derde maand van het jaar, dat in de twaalfde(!) maand van hetzelfde jaar alle Joden in het Perzische rijk zullen worden gedood.
Mordechai gaat meteen in de rouw en roept zijn nicht op bij de koning om genade te smeken. Esther wil dat eerst niet: als ze onuitgenodigd naar de koning gaat, zal deze haar laten doden. Maar als Mordechai aandringt, gaat ze overstag. En neemt het voortouw. Ze is al drie jaar vrouw van de koning, dus tegenwoordig weet ze wat bevelen is. Ze verzint een list. En een week later is het haar gelukt: de koning heeft tijdens een slapeloze nacht ontdekt dat Mordechai hem gered heeft van een aanslag en heeft Mordechai daarvoor beloond. Esther vertelt de koning, dat Haman het Joodse volk wil uitroeien, dus ook Mordechai, die net als grote held is geëerd. Esther vertelt ook, dat zij een Jodin is, en dus ook gedood zal worden.
Haman is nu de grote schurk. Hij probeert Esther om genade te smeken terwijl de koning boos in de tuin van het paleis rondloopt. En wat ziet de koning als hij terugkomt: Haman op het rustbed van de koningin. Hij trekt de verkeerde conclusie: Haman zal wel hebben geprobeerd de koningin geweld aan te doen. Haman komt roemloos aan zijn einde. De paal waarop hij Mordechai had willen laten spiesen, wordt de paal waaraan hij zelf wordt gespiesd
Maar ja, het besluit om de Joden uit te roeien, kan niet meer worden herroepen: het is een wet van Meden en Perzen, en daar is geen herroeping van mogelijk. 'Verzin een list' zegt de koning tegen Esther. En dat doet ze. Ze schrijft samen met de koning brieven, waarin de Joden het recht wordt gegeven zich te verdedigen, nog meer zelfs: zich te wreken op de mensen die hen willen uitroeien.
De Joden hebben nog een paar maanden de tijd om zich voor te bereiden. En dat doen ze. Er vindt een vreselijke slachting plaats. En daarna wordt er goed feest gevierd.
Mordechai wordt nu, na de koning, de machtigste man van het rijk. En Esther schrijft, samen met hem, een brief aan de Joden waarin zij hen oproepen ieder jaar deze grote slachting te herdenken.
Mooi, eerst deelt Mordechai de bevelen uit, nu schrijft hij samen met de koningin. En op haar bevel worden de Purimvoorschriften vastgesteld.
Het meisje is volwassen geworden, en heeft haar verantwoordelijkheid genomen.
