Namenlijsten

Vanmiddag spraken we in onze Bijbelleesgroep over het begin van Kronieken: de ellenlange lijsten met namen. Daar las iedereen maar snel overheen, dat was allemaal zo vervelend.

Ik lees er ook snel overheen, maar dat is ook omdat ik in de war raak van al die namen. Maar ik vind het wel mooi.

Bij ons in de, rooms-katholieke, kerk hebben we een lied: 'Die naar menselijke gewoonte', een tafelgebed, geschreven door Huub Oosterhuis, op muziek gezet door Bernard Huijbers.

Daarin zingen we met de hele kerk:

die genoemd werd: Jesjoe, Jezus,
zoon van Jozef, zoon van David,
zoon van Jesse, zoon van Juda,
zoon van Jacob, zoon van Abraham,
zoon van Adam, zoon van mensen.

Van geslacht tot geslacht worden de namen genoemd, zo lijkt het tenminste. (Als trouw Bijbellezers weten wij natuurlijk dat er eeuwen tussen zitten, maar daar hebben we het nu niet over).

Bij de doop van mijn twee zoons werd dit lied ook gezongen. Een doorgeven van namen, weten waar je bijhoort.

Toen mijn oudste zoon net was geboren, heb ik in het ziekenhuis zijn geslachtsregister geciteerd:

Je bent de zoon van Cornelia Gerarda Maria en Pieter Christiaan Charles Jean.
Je moeder is de dochter van Daniël en Geertruida Dina Maria.
Je vader is de zoon van Pieter Christiaan en Henrika.
De vader van je moeder is de zoon van Nico en Stijntje.

Enzovoorts.

Een doorgeven van namen, weten waar je bijhoort. Hoe klein je ook bent.