Een bekend verhaal in de Bijbel. Waarbij ik even niet weet, waar ik het eerder heb gelezen. Misschien is het wel voorgelezen in de kerk.
Het verhaal van Naäman die melaats is, genezen wil worden en dan het voorschrift afwijst: veel te gemakkelijk. Zijn knechten bepraten hem. Naäman gaat toch maar de Jordaan in en kijk: hij wordt genezen. Ook mooi: de aanvankelijke angst van de koning van Israël. Want die denkt, dat de komst van Naäman, legeroverste van de koning van Aram, een grote vijand, doorgestoken kaart is. Naäman komt hem vast verwoorden.
Maar nee, niets van dit alles is waar. De koning van Aram vraagt de koning van Israël om een daad van naastenliefde: zijn profeet Elisa te vragen een zieke te genezen. Mooi, dat zoiets toch nog kan, temidden van al het oorlogsgeweld.
Dan wordt het gruwelijk. Elisa weigert ook maar iets aan te nemen van Naäman. Maar een knecht van Elisa, Gehazi, vindt dat wel erg jammer. Dus gaat hij achter Naäman aan en vraagt toch iets. Naäman geeft het hem. De knecht neemt het aan en verstopt het. Maar Elisa weet wat er gebeurd is. En zegt: nu word jij melaats, en al jouw nakomelingen ook.
Altijd weer die nakomelingen. Een koning wordt niet gestraft, maar zijn nakomelingen wel. Of een koning wordt wel gestraft, en zijn nakomelingen ook. 'Uw zonden zullen u worden bezocht tot in het zevende geslacht.'
Ik heb dat altijd oneerlijk gevonden. Wat kunnen jouw nakomelingen eraan doen, dat jij bepaalde dingen gedaan hebt?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten