Leesgroep

Afgelopen week kwamen we voor de tweede keer bij elkaar met de leesgroep. We spraken over Saul. Hij wachtte op Samuël, die de offers zou komen brengen. Maar Samuël kwam niet en Saul had haast. Dus offerde hij zelf.
Dat viel niet in goede aarde bij God. Die hem daarvoor strafte.
Dat vonden sommigen van ons wel wat hard. Hij had het toch goed bedoeld?
Jawel, zei onze voorzitster, maar Saul luisterde niet naar God. Hij was koning en dacht, dat hij zelf wel de regels kon bepalen. En God herinnerde hem eraan, dat dat niet zo was.

Een echo daarvan merkte ik vanavond in de Kronieken. Gisteren las ik over het vervoeren van de Ark. Uzza en Ahio vervoeren die. Er wordt niet gemeld van welke stam ze komen. Als ze midden in het feest rond de Ark zitten, gaat het fout. De runderen glijden uit, Uzza probeert de Ark tegen te houden, raakt de Ark daarbij aan en ... wordt ter plekke door God gedood. Een zware straf, leek mij. Van schrik durft David de Ark niet verder te vervoeren. Wie weet, wat de Ark nog meer kan aanrichten?
Dan verslaat David de Filistijnen en besluit toch de Ark te gaan halen. Hij roept het hele volk bijeen.
En zegt dan, in I Kronieken, 15:2:

Niemand mag de ark Gods dragen dan alleen de Levieten.

Een paar verzen verderop, 12-14, zegt David:

Gij familiehoofden der Levieten, heiligt u, gij en uw broeders, opdat gij de ark van de Here, de God Israëls, kunt brengen naar de plaats die ik voor haar heb bereid.

En nu komt het:

Want daar gij het de vorige keer niet gedaan hebt, heeft de Here, onze God, ons een zware slag toegebracht, omdat wij Hem niet hadden geraadpleegd, zoals het behoorde.

Juist, dat was het, precies zoals onze voorzitster zei: Hij luisterde niet naar God. God herinnerde hem aan de regels.