zondag 19 april 2015

Geweld, geweld en ... geweld

Naam na naam komt voorbij. En voortdurend staat er:
Het overige van de geschiedenis van ... en al wat hij gedaan heeft en zijn dappere daden, hoe hij gestreden heeft ..., is dat niet beschreven in het boek van de kronieken der koningen van Israël/ Juda?
En voortdurend, continu, het geweld. Het ene land wordt veroverd, een aanval wordt afgekocht. En de meest gruwelijke van vandaag is Koningen II 15: 16: "Hij sloeg het, al de zwangere vrouwen daarin liet hij openrijten."

Ik begrijp, dat ik dit overdrachtelijk moet zien. Maar dat lukt me niet.
Wat ik wel zie, is dat het niet meer goed komt. Althans voor lange, lange tijd niet. Welke koning er ook is, en hoe hard ze het ook proberen, er blijven offers gebracht worden aan andere goden. Sommige koningen doen dat zelf en malen er niet om. Andere koningen volgen Gods wegen, maar kunnen niet verhinderen dat er offers worden gebracht 'op de hoogten'.
Tiglath-Pileser voert hele delen van Israël in ballingschap naar Assur. En de latere koning van Assur voert de hele rest van Israël in ballingschap naar Assur.
Aan het begin van hoofdstuk 17 wordt uitgebreid uitgelegd, dat het de schuld van Israël zelf is: zij hebben Gods wegen niet gevolgd, dit is hun straf.

Interessant is, dat deze stukken van de Bijbel duidelijk geschreven zijn in ballingschap: In Koningen II, 17:23 staat:
En Israël werd uit zijn land in ballingschap weggevoerd naar Assur, tot op de huidige dag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten