Ik heb enorme berekeningen gemaakt, om aan te tonen dat een getal van 2.172 mannelijke nakomelingen in zeventig jaar tijd niet zou kunnen (Ezra 2: 3 en verder). Maar toen kwam ik er achter dat een totaal van 8.888 nakomelingen theoretisch mogelijk was, dus ik zal jullie er verder niet mee vervelen.
Het lijkt mij nog steeds een groot aantal, zeker gezien de grote kindersterfte en de sterfte van de moeder bij een geboorte, maar vooruit.
Wat me wel opvalt is, dat hoe verder je komt in Ezra twee, hoe kleiner het aantal mannelijke nakomelingen wordt, al springen de priesters er wel weer uit met hogere aantallen mannelijke nakomelingen.
Kinderen als statussymbool, het klinkt helaas nog steeds bekend.
Maar dan springt er opeens een heel ander iets in het oog: in Ezra 2:41 worden zomaar 'de zangers' genoemd, direct na de priesters en de Levieten. En de zangers hebben zelfs meer nakomelingen gekregen dan de Levieten: 128 tegen 74.
De zangers worden nog een keer genoemd in Ezra 2:65-66: 'zangers en zangeressen hadden zij tweehonderd'. Ze staan dit keer achter de niet-geaccepteerde zonen van Barzillai genoemd, die van het priesterschap werden uitgesloten omdat ze niet konden bewijzen dat ze waren ingeschreven in het register, achter de slaven en slavinnen en nog maar net vóór het vee, maar, vooruit, ze worden genoemd.
En dat is voor een muzikaal iemand toch weer heel prettig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten