Ik ben nog maar eens naar de Leeshulp van deze week gegaan. Hierin zegt Jochem Stuiver, dat de meeste commentaren zijn, dat Job zich afvraagt waarom hij moet lijden. Hij is toch altijd rechtvaardig geweest? Maar, zegt Jochem, Job voelt zich vooral in de steek gelaten door God. Hij roept, en God geeft geen antwoord.
Vandaag heb ik een groter stuk gelezen dan ik normaal doe, zeven bladzijden in plaats van de gebruikelijk vier à vijf. In deze bladzijden is voortdurend Job aan het woord.
En ik ben het niet helemaal met Jochem eens.
Want Job klaagt, en protesteert. Hij vraagt zich af waarom hij, die altijd op de rechte weg heeft gewandeld, nu zo moet lijden. Precies zoals de commentaren zeggen.
Maar het is ook duidelijk, dat Job zich in de steek gelaten voelt. Ik blijf in God geloven, zegt hij. Als ik iets fout heb gedaan, straf me dan maar, zegt hij.
En de eenzaamheid, het zich in de steek gelaten voelen?
Dat lees je tussen de regels door.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten