Golven

Het is net het gewone leven, de Psalmen: nu eens in opperste wanhoop, dan weer vol vertrouwen.
Vanavond heb ik Psalm 79 t/m 85 gelezen.
Psalm 79 roept om wraak tegen hen, die Jeruzalem verwoest hebben, psalm 80 bidt om verlossing voor Israël. En psalm 81 juicht. Er moet muziek gemaakt worden, gezongen. Alle herinneringen worden nog eens opgehaald, aan hoe God de Joden uit Egypte redde.
 In psalm 82 wordt verhaald over de andere goden, die natuurlijk nooit zo groot kunnen zijn als de eigen God, in psalm 83 wordt gebeden om hulp tegen de vijanden.
En dan psalm 84, met haar prachtige begin:

Hoe liefelijk zijn uw woningen ...
Mijn ziel verlangt ...

Niet voor niets een pelgrimslied. Een lied om vol vertrouwen te zingen, als je onderweg bent naar de Tempel.
Wat me doet denken: zijn er eigenlijk ook pelgrimsliederen voor Santiago de Compostella? Hedendaagse.

De laatste psalm van vandaag, psalm 85 is vol vertrouwen dat het uiteindelijk weer goed zal komen met Israël.

Daar kan ik rustig op gaan slapen.