De laatste psalmen

Vanaf psalm 144 komt de blijheid weer terug.
God wordt geprezen en geloofd. Hij is een rots, hij helpt met oorlogen.
En als tegendienst belooft David dat hij God zal blijven loven en prijzen, te allen dage, voor altoos en immer (psalm 145).
In psalm 146 worden de wonderen genoemd, die God doet.
Psalm 147 verhaalt over Gods almacht en genade.
Mooie zinnen in vers 10-11:

Hij heeft geen welgevallen aan de kracht van het paard,
noch behagen in de benen van de man;
de Heer heeft welbehagen in wie Hem vrezen,
die op Zijn goedertierenheid hopen.

In psalm 148 wordt uitgebreid uit de doeken gedaan wie en wat God moet loven:
zijn engelen, zijn heerscharen, zon, maan, sterren, zeedieren en waterdiepten, vuur, hagel en andere natuurverschijnselen, mensen.
En zo gaat het maar door.

Om uiteindelijk uit te barsten in psalm 150, die ik ook al geregeld zing in de kerk:

Alles wat adem heeft, love de Heer.

Over blijheid in de Bijbel gesproken!