Lazarus

Een mooi verhaal, en een vreselijk verhaal, het verhaal van de arme Lazarus en de rijke man.

Lazarus is ziek, doodziek. Hij heeft zweren over zijn gehele lijf. Hij ligt aan de poort van een rijke man. Die loopt altijd snel door, als hij Lazarus ziet. Hij heeft geen tijd. Hij moet feest vieren.
En dan, als het feest voorbij is, komt de rijke man in de hel. Hij kijkt wanhopig om zich heen: kan iemand hem nog redden?
En jawel, daar ziet hij hem: die man die altijd bij de poort lag in de hoop iets te krijgen. Die kan hem vast wel helpen. Hij weet nog net de naam van de zieke: Lazarus.
De rijke vergeet gemakshalve, dat hij altijd Lazarus genegeerd had. Dat hij hem nooit zelf een aalmoes had gegeven. Hij herinnert zich alleen de aardse verhoudingen: hij was rijk, de zieke man was arm en die moet hem nu dus helpen.
Hij kan niet zelf bij de zieke komen, dus roept hij de man die hem koestert, Abraham. Maar Abraham peinst er niet over Lazarus naar de rijke man te sturen. Hij vertelt de rijke man dat de rollen nu omgekeerd zijn: de rijke lijdt pijn, Lazarus wordt gekoesterd.
De rijke man legt zich daar bij neer, verrassend snel wat mij betreft. Maar hij heeft toch nog één vraag aan Abraham: of die Lazarus, die net zo lekker in de schoot van Abraham ligt, maar naar beneden wil sturen om zijn broers te waarschuwen. Die hebben niet in de gaten, wat hun te wachten staat als ze zo door blijven leven.
Ook dit wijst Abraham af: Mozes heeft iedereen eeuwen geleden uitgelegd hoe ze moesten leven, en dat ze aalmoezen moeten geven. En de profeten hebben ze er regelmatig aan herinnerd. Die broers van de rijke zullen Lazarus echt niet geloven. Waarom zouden ze ook? Ze negeren nota bene de wetten van Mozes en de predikingen van de profeten.

Een hard verhaal.
Ergens dit jaar is er over gepreekt in onze kerk. De voorganger wees ons erop, dat we wel de naam van de arme kennen, Lazarus, maar niet die van de rijke. Dat geeft de verhoudingen in het Rijk der Hemelen al aan.
En wat mij ook zo opvalt is, dat de rijke man moeite heeft de veranderde verhoudingen te accepteren: hij gaat er vanuit, dat er ook in de hemel wel beslist kan worden over Lazarus. Tenslotte was dat een zieke man, een bedelaar, iemand die blij mocht zijn als hij de kruimels die overbleven van de feesttafel mocht opeten.

Maar zo is het niet meer.