zondag 27 september 2015

Daniël

Ezechiël is voorbij. Dat is een hele opluchting.
Het boek van Daniël is heel wat lichter van toon. Jazeker, Nebukadnezar bedreigt iedereen die zijn droom niet weet te verklaren, er worden mensen in ovens gegooid en in een leeuwenkuil. En toch, toch is Daniël lichter.

Er is veel te kiezen om over te praten in Daniël 1-7. Maar ik praat het liefste over de vuuroven. Drie mannen, de gezellen van Daniël, worden in de vuuroven gegooid omdat ze weigeren te knielen voor het afgodsbeeld van Nebukadnezar.. De oven wordt zelfs nog heter gestookt om te zorgen dat ze zeker omkomen. Dat heeft vreselijke gevolgen voor de mannen die de Judeeërs in de oven moeten gooien: ze komen zelf om van de hitte. Maar de drie Judeeeërs overkomt niets. Ze wandelen in de oven rond. En, en daar schrikt Nebukadnezar enorm van: er is een vierde man in de oven. Hij had er toch maar drie in laten gooien?

De lezer weet meteen, dat dat Daniël zal zijn. Die laat zijn vrienden niet in de steek.

Maar het staat nergens.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten