Juda en Tamar

Dit verhaal uit Genesis 38 heb ik al eerder gelezen. Bij een cursus Feministische Theologie.
Ik vind het een fantastisch verhaal. En weer blijken vrouwen het heft in eigen hand te nemen.

Juda heeft Tamar uitgezocht als echtgenote van zijn oudste zoon, Er. Er doet iets, wat hun God niet behaagt en Er sterft.. Hij laat alleen Tamar achter. Ze hadden nog geen kinderen. In die tijd bestond het ''zwagerhuwelijk'. Als een man overleed zonder kinderen na te laten, trouwde zijn broer met de weduwe. De kinderen uit dat huwelijk zouden niet gelden als zijn kinderen, maar als de kinderen van de overleden broer.
Logisch dat Onan, de tweede zoon (hé, die van onanie? Ja, die) daar geen zin in had. Hij wilde misschien best kinderen, maar dan die van hemzelf. Dus hij vree wel met Tamar, maar zorgde dat ze niet zwanger kon raken. God strafte Onan dus niet, omdat hij 'de hand aan zichzelf sloeg,' zoals een vriend het ooit formuleerde, maar omdat hij aan een een gebruik probeerde te ontkomen. Hij kwam de algemeen geldende zeden niet na.
Goed, Juda had drie zonen, dus er was er nog eentje over voor Tamar, Sela. Maar Juda gaf Tamar de schuld van de dood van zijn zoons. Dus hij zei wel tegen Tamar dat ze weer bij haar vader moet gaan wonen, totdat de derde zoon oud genoeg is, maar in werkelijkheid heeft hij helemaal geen zin zijn derde zoon ook aan Tamar te verliezen.
Tamar gaat. Wat kan ze anders? Ze gaat en woont bij haar vader en wacht. Maar Juda stuurt maar geen bericht dat ze met Sela kan trouwen.
En dan, op een dag hoort Tamar dat Juda in de buurt is.

En dan neemt ze het heft in eigen handen. Ze vermomt zich, doet alsof ze een prostitué is, en slaapt met Juda. En raakt zwanger van hem. Zodat het toch nog in de familie blijft. Maar Juda herkent haar niet.
Grote consternatie als Juda ontdekt dat zijn schoondochter zwanger is. Want ze is niet met zijn derde zoon getrouwd, dus heeft ze overspel gepleegd. Want ze hoort nog bij Juda's familie, als echtgenote van de twee oudste zonen.
Dit is zo'n erge misdaad, besluit Juda, dat ze dood moet.
Tamar heeft echter nog meer maatregelen genomen. Ze stuurt hem de zegelring en andere zaken, die hij haar als onderpand had gegeven. Hij herkent het.
En dan ... dan komt het mooie. Juda geeft toe. Ze heeft helemaal gelijk, zegt hij, ik heb haar iets beloofd en ik ben het niet nagekomen. Ik had haar mijn zoon ten huwelijk moeten geven, en ik heb het niet gedaan.

En dus blijft Tamar in leven, en krijgt haar kinderen. Ja, meervoud, ze krijgt een tweeling.
Wat overigens wel meer voorkomt in de bijbel: Jakob en Esau waren ook tweelingen.