Daar zit je dan. Je bent een vrouw van Jeruzalem. Je bent rijk. Jij hebt het voor het zeggen. Onder de vrouwen tenminste. Om te tonen hoe rijk je bent, ben je uitgebreid gekleed, mooi gekleed. En behangen, met talloze sieraden.
En dan op een dag, gaat het allemaal voorbij. Naakt sta je daar. Zelfs je haar, 'het sieraad van de vrouw' is er niet meer. Schurft is erop neergedaald. Scheren, alles. Dan ben je de schurft tenminste kwijt. En je haar ook.
En je man: die is er ook niet meer. Gevallen in de strijd.
En wat kun je dan, als vrouw in die tijd? Niets kennelijk, helemaal niets. Je bent als vrouw niets waard. Als vrouw ben je een paspop, die naar believen kan worden bekleed en behangen.
Behalve dat deze paspoppen ook nog kunnen praten.
Met zijn zevenen stormen ze op één man af. 'Laat ons alleen maar uw naam dragen, dat is genoeg.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten